wqbit wqbit
591
BLOG

Kopalnie króla Salomona-rewelacyjna historyczność!!!

wqbit wqbit Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 2

Tak Hiram skończył wykonywanie wszystkich prac, jakie miał do wykonania dla króla Salomona w domu Pańskim: 41 dwie kolumny z owalnymi głowicami na szczycie tych dwóch kolumn, następnie dwie siatki do pokrycia dwóch owalnych głowic na szczycie tych kolumn; 42 dalej, czterysta jabłek granatu na obydwu siatkach, po dwa rzędy jabłek granatu na każdej siatce; 43 następnie dziesięć podstaw i tyleż kadzi na tych podstawach; 44 również jedno "morze" z dwunastoma pod nim wołami, 45 a także kotły, łopatki i kropielnice. Wszystkie sprzęty, które Hiram zrobił królowi Salomonowi do świątyni Pańskiej, były z brązu polerowanego. 46 Odlewy te wykonywał w glinie nad Jordanem, między Sukkot i Sartan. (1 Krl 7, 41-46)

 

Roboty z brązu zostały wykonane nie w Jerozolimie, ale w dolinie Jordanu, mię­dzy Sukkot. a Shartan Sukkot (hebr. Suk kot) leży, wg Joz 13,27, na terytorium plemienia Gada. po wschodniej stronie Jordanu. Utożsamia się go dziś z Tell deir Allah. Natomiast Shartan (hebr. Sartan) jest znane z listy prowincji utworzonych przez Salomona (por. 1 Krl 4,12). Dokładne położenie tej miejscowości nie jest znane.

Wykopa­liska w Tell deir Allah ukazują, że nieizraelska ludność trudniła się tu pracami zwią­zanymi z pozyskiwaniem i obróbką meta­lu. Znajdowała się tu ziemia (glina), nada­jąca się do budowy pieców i form odlewni­czych lasy dostarczały drewna, a wiatry północne pomagały w utrzymaniu odpo­wiedniej temperatury, potrzebnej do tego rodzaju prac.

Metal do tego rodzaju prac z pewnością był produkowany i dostarczany z doliny Timna, położonej między Morzem Martwym a Czerwonym, tj. ok. 20 km od Eilatu. Prowadzone tam prace wy kopa lisk owe w latach 1932-34 przez F. Franka i N. Gluecka. a także później (1959, 1964, 1969) przez B. Rothernberga, natrafiły na resztki budynków i pieców, służących do wytapia­nia miedzi; zwłaszcza na zachód od tej doliny znaleziono wielkie kopalnie miedzi. Według opinii archeologów, teren ten był eksploatowany od IV tysiąclecia przed Chr. aż do epoki bizantyjskiej, tj. do lll-IV w. po Chr. Ustalono również, że głównie farao­nowie z XIX i XX dynastii rządzili tą doliną i mieli tutaj swoje kopalnie.

Za panowania Setiego I (1318 1304) została tu nawet wzniesiona świątynia egipska, po­święcona egipskiej bogini o krowich uszach Hathor. Później uległa dewastacji, a na­stępnie została ponownie odbudowana, prawdopodobnie za panowania Ramzesa 111(1198-1166). Egipcjanie wykorzystywali te kopalnie razem Madianitami Kenita­mi, których nazwa w ostatnim brzmieniu oznacza dosłownie kowali, a nawet z Amalekitami. którzy znów od dawna pielęgno­wali stare tradycje metalurgiczne (por. Rdz 4,22).

Kopalnie te eksploatowano także w czasach monarchii między X a VI w. przed Chr., zwłaszcza w czasach Salomona, przy Chirbet Fenan (40 km na południe od Morza Martwego) i przy Wadi Meneije, położonego 38 km na północ od Akaba. Stąd nazwano te tereny „kopalniami Salo­mona”, a ich pozostałości, z okazałymi jaskiniami i skałami, określono jako „Słupy Salomona"

Rejon ten w czasach panowania Salomona należał do jego królestwa, po­cząwszy od zwycięstwa Dawida nad Edomitami (por. 2 Sm 8,14).

 

W okolicy Jerozolimy jest grunt skalisty, nie można było wykonać w ziemi form do tak wielkich odle­wów. Znaleziono odpowiedni teren na dolinie Jordanu, gdzie się znaj­dują grube pokłady gliny, artysta więc mógł w glinie wykonać odpowiednie formy do odlewu.

 

47< Potem Salomon ustawił wszystkie te sprzęty>, bardzo liczne, tak iż wagi brązu nie można było obliczyć. (1 Krl 7, 47)

 

Wyroby z metali kosztow­niejszych były ważone i waga ob­liczana na talenty i sykle. Ilość miedzi była tak wielka, że za­niedbano ważenia.

 

48 Ponadto Salomon sporządził wszystkie sprzęty do świątyni Pana. A mianowicie: złoty ołtarz, złoty stół na chleby pokładne, (1 Krl 7, 48)

 

Ołtarz złoty... To jest oł­tarz  wonności, na którym spalano kadzidło (622). Stół zło­ty... W 2 Krn 48 istnieje wzmian­ka o 10 stołach; w świątyni wszak­że był ustawiony tylko jeden stół (2 Krn 1311 2918), na którym kładziono chleby pokładane (Wj 2S23). „Złoty stół” (hebr. hasulhan zahab), na którym składano chleby pokładne. Istnienie chle­bów w sanktuarium należy do zwyczajów w tradycji kultycznej Izraela (por. 1 Sm 21,7). Było ich dwanaście, układanych co tydzień w dwa stosy na „złotym stole", po sześć w każdym, aby wyrazić wdzięczność Izraela za dar żyda od Jahwe i obdarowanie go chlebem powszednim (por. Wj 25,23-28; Lb 4,7). Mogły być spożywane tylko przez kapłanów (por. Kpł 24,9). Ten zwyczaj istniał już w Przybytku Jahwe (Wj 37,10- 16), a także w wizji Ezechiela (zob. 41,22). „Stół” z Chlebami pokładnymi znajdował się z pewnością w drugiej świątyni (por. 1 Mch 1.22: 4.49) i występuje na płaskorzeźbie łuku triumfalnego Tytusa w Rzymie.

 

49 pięć świeczników ze szczerego złota przed sanktuarium po prawej i pięć po lewej stronie, kwiaty, lampy, szczypce ze złota, (1 Krl, 7, 49)

 

Wspólnie z 2 Krn 4.7 podaje się w w. 49 fakt istnienia 10 świeczników, które stały przed miejscem Najświętszym, po pięć z jednej i drugiej strony miejsca świę­tego. Na podstawie 1 Krn 28,15 wymienia się obok złotych świeczników, także srebr­ne, wykonanie dla kultu w świątyni Opis świecznika podano w tekście Wj 25,31-40 oraz 37.17-24 (P). w którym mówi się jednak o jednym wielkim siedmioramiennym świeczniku. Palił się on nieustannie (Wj 27,20n), albo tylko w nocy (por. 1 Sm 3,3:2 Krn 13.11)

Nie wiadomo dokładnie, czy zrobione przez Salomona świeczniki imały zastąpić ten jeden, siedmioramienny. czy też. nie­zależnie od tego. miały być dodatkowym sprzętami w sprawowaniu kultu w świątyni. W tekście Jeremiasza 52,19 (brak w: 2 Krl 25,15) wspomina się o wielu świecznikach, które zostały zabrane do Babilonu.

We­dług Th. A. Businka (Der Tempel), w budowanej świątyni był tylko jeden świecznik. Został on zabrany później przez Antiocha IV (por. 1 Mch 1,21). Następnie został on przewieziony do Rzy­mu, co zostało zaznaczone na łuku trium­falnym Tytusa przy Forum Romanum

 

50 czarki, nożyce do oczyszczania lamp, kropielnice, czasze i popielnice ze szczerego złota, a także złote zawiasy przy drzwiach do wewnętrznej komnaty sanktuarium i przy drzwiach głównej budowli. 51 Tak ukończono całą robotę, której król Salomon dokonał w świątyni Pana. Salomon wniósł i umieścił w skarbcu świątyni Pańskiej święte dary ofiarowane przez swego ojca, Dawida: srebro, złoto i sprzęty. (1 Krl 7, 49-51)

LIT:

http://iktotuzmysla.salon24.pl/634479,wielkie-morze-ze-spizu-przed-swiatynia-salomona-historyczne

wqbit
O mnie wqbit

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura